جــــــــام غـــــــــــــم

هنوزم دستای گرمت جای امنی واسه گریه‌ ست
تو قشنگی مثل بارون ، من دلم پر از گلایه‌ ست

هنوزم تو این هیاهو توی این بغض شبونه
من و گنجشکای خونه دیدنت عادتمونه

پشت پنجره هنوزم چشم به راهت می‌ شینم
ای که بی‌ تو خودمو تک و تنها می‌ بینم

ما دو تا پنجره بودیم ، گفتی که باید بمیریم
دیوارا همه خراب شد ولی ما هنوز اسیریم

ما هنوزم مثل مرداب مست آینه کویریم
ما همونیم که می‌خواستیم خورشید و با دست بگیریم

گریه هام حروم شدن کاری بکن
چشم من بیا من‌ و یاری بکن

وقتی که به تو رسیدم ، هنوزم آهو نفس داشت
هنوزم چلچله انگار تو چشاش غم قفس داشت

غزلک گریه نمیکرد تو شبای بی چراغی
من‌ و تو هم قصه بودیم از ستاره به اقاقی

حالا اما دیگه وقت رفتنه
جاده اسم منو فریاد میزنه

حالا من موندم و یاد کوچه های خالی و خیس
یاد خونه ای که دیگه خیلی وقته مال ما نیست

اگه خاموشم و خسته اگه از تو دورِ دورم
تکیه کن به من غریبه من یه کوه پُر غرورم